Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πράξη που δεν φέρει υπογραφή του συντάκτη της είναι ανυπόστατη

 

ΣτΕ 2045/2023 (Στ’ Τμήμα) Πράξη που δεν φέρει υπογραφή του συντάκτη της είναι ανυπόστατη- έκδοση προδικαστικής απόφασης και μη εκτέλεση




Αριθμός 2045/2023

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΤΜΗΜΑ Στ΄

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 6 Νοεμβρίου 2023, με την εξής σύνθεση: Μαρίνα Παπαδοπούλου, Αντιπρόεδρος, Προεδρεύουσα, σε αναπλήρωση του Προέδρου του Τμήματος, που είχε κώλυμα, Βασίλειος Αραβαντινός, Βαρβάρα Ραφτοπούλου, Σύμβουλοι, Δημήτριος Τομαράς, Παναγιώτης Χαλιούλιας, Πάρεδροι. Γραμματέας η Σταυρούλα Χάρου, Γραμματέας του Στ΄ Τμήματος.

Για να δικάσει την από 16 Ιουνίου 2014 αίτηση:

της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία […] κατά του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής (Απ. Παύλου 12), ο οποίος παρέστη με τη δικηγόρο Δήμητρα Λίγγρη (Α.Μ. 22875), που τη διόρισε με πληρεξούσιο και η οποία κατέθεσε δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 26 του ν. 4509/2017, περί μη εμφανίσεώς της.

Με την αίτηση αυτή η αιτούσα εταιρεία επιδιώκει να ακυρωθεί η υπ’ αριθ. 113736/28.5.2014 πράξη του Προέδρου του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.).

Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της εκθέσεως του εισηγητή, Παρέδρου Παναγιώτη Χαλιούλια.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη σε αίθουσα του δικαστηρίου κ α ι

Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α

Σ κ έ φ θ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο

1. Επειδή, με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, το οποίο παραπέμφθηκε στο Συμβούλιο της Επικρατείας με την 2329/2016 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, εκδοθείσα εν συμβουλίω, ζητείται η ακύρωση της 113736/28.5.2014 πράξεως του Προέδρου του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), με την οποία προσδιορίσθηκαν σε 366.189,11 και 366.241,39 ευρώ τα οφειλόμενα από την αιτούσα, πάροχο υπηρεσιών υγείας, ποσά «επιστροφής» (rebate) και «αυτόματης επιστροφής» (claw back), αντιστοίχως, για το έτος 2013, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 100 του ν. 4172/2013 και των κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθεισών κανονιστικών αποφάσεων, όπως ίσχυαν κατά τον ως άνω χρόνο εκδόσεως της προσβαλλομένης πράξεως.

2. Επειδή, όπως έχει κριθεί, οι πράξεις του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., με τις οποίες τα μέτρα του «rebate» και του «claw back» εφαρμόζονται στους συμβεβλημένους με τον Οργανισμό παρόχους υπηρεσιών υγείας αναδρομικώς από 1.1.2013 βάσει της διατάξεως της παραγράφου 7 του άρθρου 100 του ν. 4172/2013 (Α΄ 167), υπόκεινται, κατ’ εξαίρεση, στον ακυρωτικό έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 3149-3151/2017 7μ). Επομένως, ορθώς το κρινόμενο ένδικο βοήθημα χαρακτηρίσθηκε από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών ως αίτηση ακυρώσεως και παραπέμφθηκε, κατά τα ανωτέρω, στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Εξάλλου, για την άσκηση της εν λόγω αιτήσεως έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο (ειδικά έντυπα σειράς Α΄ με αριθμούς 1421294, 3099521, 3099522 και 5052643).

3. Επειδή, στο άρθρο 16 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α΄ 45) ορίζονται τα εξής: «Η διοικητική πράξη είναι έγγραφη, αναφέρει την εκδούσα αρχή και τις εφαρμοζόμενες διατάξεις, φέρει δε χρονολογία, καθώς και υπογραφή του αρμόδιου οργάνου […]». Σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη, η οποία αποδίδει γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, διοικητική πράξη, η οποία δεν φέρει υπογραφή του αρμοδίου για την έκδοσή της οργάνου, είναι ανυπόστατη και δεν παράγει έννομες συνέπειες. Παραδεκτώς, όμως, ασκείται κατά της πράξεως αυτής αίτηση ακυρώσεως, η οποία γίνεται δεκτή για λόγους ασφαλείας δικαίου, ώστε να μη τίθεται ζήτημα τυχόν εκτελέσεώς της. Εξάλλου, για το υποστατό της διοικητικής πράξεως απαιτείται και αρκεί το πρωτότυπο της πράξεως, το οποίο παραμένει στο αρχείο της υπηρεσίας, να φέρει την υπογραφή του εκδόντος αυτήν οργάνου (ΣτΕ 4517/2009, 4119/2013, 3149-3151/2017 7μ).

4. Επειδή, εν προκειμένω, η 113736/28.5.2014 πράξη, η οποία είχε διαβιβασθεί στο Δικαστήριο με τον φάκελο της υποθέσεως, δεν έφερε υπογραφή του αρμοδίου για την έκδοσή της οργάνου, ήτοι του Προέδρου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 20 παρ. 2 και 21 περ. α΄ και β΄ του ν. 3918/2011 (Α΄ 31). Ενόψει τούτου, εξεδόθη η 1051/2023 προδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία διετάχθη ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ. να αποστείλει στο Δικαστήριο, μέσα σε ένα μήνα από την κοινοποίηση σ’ αυτόν, με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου, της ανωτέρω αποφάσεως, την προσβαλλόμενη πράξη, όπως αυτή ετηρείτο σε πρωτότυπη μορφή στην υπηρεσία. Όπως προκύπτει από σχετικό αποδεικτικό επιδόσεως, η ως άνω προδικαστική απόφαση επεδόθη στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. στις 18.7.2023. Παρά ταύτα, μέχρι σήμερα, δεν έχει περιέλθει στο Δικαστήριο οιαδήποτε απάντηση. Με τα δεδομένα αυτά, καθώς η προσβαλλόμενη πράξη δεν προκύπτει ότι φέρει υπογραφή, είναι ανυπόστατη. Για τον λόγο αυτόν, ο οποίος προβάλλεται με το από 30.10.2023 υπόμνημα της αιτούσης, εξετάζεται όμως και αυτεπαγγέλτως (ΣτΕ 2281/2020 κ.ά.), η κρινόμενη αίτηση πρέπει, κατά τα εκτεθέντα στη σκέψη 3, να γίνει δεκτή και η προσβαλλόμενη πράξη να ακυρωθεί για λόγους ασφαλείας δικαίου (βλ. ΣτΕ 1747-1750/2021, 367/2022 κ.ά.).

Δ ι ά τ α ύ τ α

Δέχεται την αίτηση.

Ακυρώνει την 113736/28.5.2014 πράξη του Προέδρου του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., σύμφωνα με το αιτιολογικό.

Διατάσσει την επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου.

Επιβάλλει στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. την δικαστική δαπάνη της αιτούσης, η οποία ανέρχεται στο ποσό των εννιακοσίων είκοσι (920) ευρώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Αίτηση για δίκαιη ικανοποίηση

  Αίτηση για δίκαιη ικανοποίηση λόγω υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης ( αρθρ. 53 έως 58 του ν. 4055/2012 ) 19/10/2017 ΔΕΑ αριθ.αποφ. 4/2017 Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο το ένδικο βοήθημα της έφεσης κατά οριστικής απόφασης μονομελούς πρωτοδικείου, παρέμεινε  εκκρεμές στο τριμελές διοικητικό πρωτοδικείο, ενώπιον του οποίου είχε ασκηθεί, πριν παραπεμφθεί στο ανώτερο δικαστήριο λόγω αρμοδιότητας, εντάσσεται στο δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας.

ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ  Β ΕΚΔΟΣΗ ΑΝΑΝΕΩΝΕΝΗ ΠΛΗΡΩΣ  Σκοπός του βιβλίου είναι να  ενημερώσει  για το ζήτημα της αστικής ευθύνης του Δημοσίου, με ενδεικτικά παραδείγματα της νομολογιακής περιπτωσιολογίας που κρίθηκαν ως βάση της ευθύνης του Δημοσίου από την ελληνική και ενωσιακή νομολογία, σε πολλούς τομείς της κρατικής λειτουργίας.   Συγκεκριμένα εξετάζονται:   - η αντίθετη προς το Σύνταγμα νομοθέτηση, η παράλειψη άσκησης κανονιστικής αρμοδιότητος, η έκδοση μη νόμιμης εκτελεστής διοικητικής πράξεως, η πλημμελής εκτέλεση ή παράλειψη καθηκόντων, η κακή μοριοδότηση, τα αυθαίρετα ακίνητα, η παράλειψη ελέγχων   - η αστική ευθύνη του Δημοσίου από νόμιμες πράξεις των οργάνων του Δημοσίου, όπως η βλάβη στην υγεία από εμβολιασμό και οι θεμιτοί περιορισμοί στην ιδιοκτησία λόγω απαλλοτρίωσης   - η ευθύνη αποζημίωσης του Δημοσίου από έλλειψη προστασίας της ζωής και περιουσίας των πολιτών από βίαια επεισόδια ή από έλλειψη αναγκαίων αστυνομικών μέτρων προστασίας   - οι ευθύνες αποζ

Αστική ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου λόγω πλημμυρικού φαινομένου Μάνδρα Αττικής

  Αστική ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου λόγω πλημμυρικού φαινομένου στην ευρύτερη περιοχή της Μάνδρας Αττικής στις 15.11.2017 21/11/2023 Πρόεδρος: Ελένη Αγγέλη, Πρόεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ. Εισηγητής: Ερατώ Ρεσσοπούλου, Πάρεδρος Πρωτοδικών Δ.Δ. (κατά το χρόνο συζήτησης της υπόθεσης) Έλλειψη παθητικής νομιμοποίησης του εναγόμενου Δήμου διότι δεν αποδίδονται στα όργανά του συγκεκριμένες παράνομες πράξεις ή παραλείψεις στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους – Κρίση ότι, εφόσον ο θάνατος του συγγενούς των εναγόντων έλαβε χώρα στο ορεινό τμήμα του χειμάρρου Σούρες και συγκεκριμένα στο ύψος του 33ου χιλιόμετρου της Π.Ε.Ο.Ε.Θ., δεν στοιχειοθετείται αποζημιωτική ευθύνη των εναγομένων, κατ’ άρθρα 105 και 106 του Εισ.Ν.Α.Κ., από την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των αντιπλημμυρικών έργων στην περιοχή, προεχόντως, ελλείψει αιτιώδους συνδέσμου με τον θάνατό του. Περαιτέρω, δεν στοιχειοθετείται, εν προκειμένω, παρανομία της εναγομένης Περιφέρειας Αττικής, τα αρμόδια όργανα της οποίας πραγματοποιούσαν αστυνόμ